هنرمندان دلتنگ صحنه و تماشاگر هستند و تماشاگران مشتاق دیدار هنرمندان

مهدی روحی هنرمند ساروی با خبرنگار ایران تئاتر در مازندران به گفت و گوی نشست در ادامه گفتن و گو او را با روابط عمومی انجمن هنرهای نمایشی مازندران در ادامه می‌خوانید: 

خودتان را معرفی کنید  ؟ 

مهدی روحی هستم متولد ۱۳۵۳ کارشناس نمایش گرایش بازیگری رئیس اداره ارشاد شهرستان نکا 

چگونه با هنر نمایش آشنا شدید و از چه سالی اولین نمایشی که بازی کردید؟ 

 اولین بار سال ۶۵ یک نمایش دیدم که برادر بزرگترم تو اون نمایش بازی می کرد از همانجا به تئاتر علاقه مند شدم و سال ۶۸ برای اولین بار در جشنواره تئاتر دانش آموزی روی صحنه رفتم. از سال ۶۹ به اتفاق چند تن از دوستان خوبم از جمله مرحوم علیرضا شجاعی و مرحوم سید علی بزرگی که روحشان شاد و یادشان گرامی باد در کانون فرهنگی تربیتی شهید فهمیده ساری نزد استاد جعفر توکلی آموزش تئاتر را شروع کردم. سال ۷۰ نمایش ماجرای آقای کارگردان را بازی کردم.

چه نمایش های به عنوان بازیگر و کارگردان حضور داشتید؟

 سال ۷۱ در نمایش روباه دم زنگوله به کارگردانی استاد محمد رضا ضمیر پور بازی کردم یادم میاد ! اون سال ایام دهه فجر ده روز هر روز ۴ سانس اجرا داشتیم سال ۷۲ در نمایش حارس به کارگردانی مرحوم استاد قاسم قنبری نیا بازی کردم. نمایش های زیادی بازی کردم هم برای اجرای عموم و هم در جشنواره های تئاتر استانی ، منطقه ای ، کشوری ، فجر و ... به جرات می تونم عنوان کنم از معدود بازیگرانی هستم که با اکثر کارگردانان ساری کار کردم البته در نوشهر و اراک هم نمایش بازی کردم. بیش از ۴۰ نمایش صحنه ای ، چند نمایش خیابانی و چندین نمایش رادیویی ، هم در رادیو اراک و هم رادیو ساری بازی کردم.از آن جایی که تخصص و علاقه خودم در بازیگری هست بیشتر فعالیت من هم در زمینه بازیگری هست البته چند نمایش هم کارگردانی کردم از جمله : آخرین نوار کراپ ،  شب بارانی ، بعد از محاکمه ،  شمشیر و شرم ، داد و دهش و پیک نیک در میدان جنگ که پایان نامه دانشگاهی بود و به صورت گروهی کارگردانی کردیم از سال ۸۱ به مدت ۴ سال در هنرستان بازیگری سوره ، دروس مربوط به بازیگری را تدریس ‌کردم ، بعد از اون هم در موسسات فرهنگی هنری و آموزشگاه های مختلف بازیگری آموزش دادم ، چند سالی هم هست که مشغول آموزش نقالی و شاهنامه خوانی به کودکان و نوجوانان هستم.

حال و هوای این روزهای تئاتر ؟

هنرمندان دلتنگ صحنه و تماشاگر هستند و تماشاگران مشتاق دیدار هنرمندان با نمایشی جدید ! تا سرگرم شوند به شوق بیایند و بیاموزند !

کلام آخر؟
امید آنکه هر چه زودتر با تلاش مسئولین و همت مردم عزیز ، ویروس منحوس کرونا ریشه کن شود و بار دیگر چراغ سالن های نمایش روشن و مملو از تماشاگر گردد. به امید آن روز