گفت و گو با سید هادی ساداتی هنرمند ساروی
اهالی تئاتر در مواجهه با شیوع کرونا به دو دسته تقسیم شدند
سید هادی ساداتی گفت : تئاتر پیش از شیوع کرونا اوضاع چندانمساعدی نداشت ولی بعد از شیوع کرونا به طور کامل از بین رفت و ما هیچ اطلاعیه ای از هیچ اجرایی نمیبینیم.
سید هادی ساداتی هنرمند ساروی با خبرنگار ایران تئاتر در مازندران به گفت و گوی نشست در ادامه گفتن و گو او را با روابط عمومی انجمن هنرهای نمایشی مازندران در ادامه میخوانید:
خودتان را معرفی کنید ؟
سید هادی ساداتی هستم متولد دی ماه ۶۸ . به واسطه فعالیت برادر بزرگترم در این زمینه از دوره تحصیلی ابتدایی با هنر نمایش آشنا شدم و از از اوایل دهه هشتاد در تمرینات و اجراها حضور داشتم
چگونه با هنر نمایش آشنا شدید و از چه سالی اولین نمایشی که بازی کردید؟
به واسطه فعالیت برادر بزرگترم در این زمینه از دوره تحصیلی ابتدایی با هنر نمایش آشنا شدم و از از اوایل دهه هشتاد در تمرینات و اجراها حضور داشتم از دوران دانش آموزی به عنوان بازیگر روی صحنه رفتم و اولین اجرای عموم و حضور در جشنواره با نمایش شب سیب زمینی تجربه کردم
چه نمایش های به عنوان بازیگر و کارگردان حضور داشتید؟
شب سیب زمینی - آقای مجنون خانم لیلی _ میشه لطفا خفه شی - فرار از زندان - میرشکار و ... به عنوان بازیگر حضور داشتم .
حال و هوای این روزهای تئاتر ؟
تئاتر پیش از شیوع کرونا اوضاع چندانمساعدی نداشت ولی بعد از شیوع کرونا به طور کامل از بین رفت و ما هیچ اطلاعیه ای از هیچ اجرایی نمیبینیم. اهالی تئاتر در مواجهه با شیوع کرونا به دو دسته تقسیم شدند . برخی که چند وجهی بودند و به هنرهای دیگر نیز میپرداختند، آسیب کمتری دیده و کمی راحتتر گذران زندگی کردند. اما کسانی که تنها هنرشان تئاتر بود و معیشت خود را نیز از همین طریق تأمین میکردند، آسیب های جدی دیدند
کلام آخر :
درد اصلی اینجاست که عده کمی از مردم دلتنگ تئاتر هستند و جای خالی آن را احساس میکنند. آنها سراغی از تئاتر نمیگیرند و این مساله غم اهالی تئاتر را چندین برابر میکند در حال حاضر باید به این فکر کنیم که چگونه میتوان با شرایط جدید کار تولید کرد و کنار مردم باقی ماند . اجرا در سالنهای روباز و اجرای آنلاین از بهترین کارهایی هست که میتوان انجام داد ..