حسن میرزایی: «خواب نامه» شرح خواب یک ابزورد نویس است

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در مازندران ، سی و‌پنجمین جشنواره تئاتر استان مازندران به دبیری  احسان آهنگر ۲۰ الی ۲۳ آبان به میزبانی ساری در حال برگزاری است.

نمایش « خواب نامه » به نویسندگی و کارگردانی حسن (کامبیز) میرزایی از شهرستان بابل ، یکی از ۶ اثر راه یافته به جشنواره سی و پنجم تئاتر مازندران است ، که در روز نخست این رویداد و در نوبت عصر آن در سالن آمفی تئاتر سلمان هراتی ساری بر روی صحنه رفت. در حاشیه این اجرا گفت و گوی کوتاهی را با وی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.

کامبیز میرزایی، خطاط، نویسنده، کارگردان، بازیگر و مدرس بازیگری  به جوانان است. او دانش‌آموخته سینما از دانشکده سینما تئاتر است و قریب به سه دهه از عمرش بر روی صحنه گذشته است. میرزایی نویسنده کتاب‌های : سه نمایشنامه ، مالنخولیا؛ قرنطینه،هاری و کتاب نمایشنامه ؛ «عقربه ها به عقب بر نمی‌گردند» . پیش از این نیز نمایش‌هایی همچون «حال آنی خوب است»، «عقربه ها برمی‌گردند»، «کمدی پرتقال‌ها» ، «این نمایش به اجرا نمی رود» و «بهشت» را در مقام کارگردان روی صحنه برده‌است.

از نمایش «خوابنامه» و محتوای آن برای خوانندگان ما بگویید؟

« خواب‌نامه، مکاشفات استاد کوتولیو در چار پرده علی حده» نمایشی‌ است در چهار پرده ، شرح و نمایش خواب‌های یک ابزوردنویس است که توسط هنرجویان مکتب خانه تئاتر آن تولید شده است که پیشنهاد می‌کنم حتما آن را ببینید. در ضمن این نمایش قبل از حضور در این جشنواره از تاریخ ۱۴ لغایت ۳۰ آبان در سالن آمفی تئاتر زنده یاد داوود رشیدی شهرستان بابل به اجرای عمومی رفت.

به عنوان یک نویسنده و کارگردان با چه چالش هایی در فرآیند تولید و اجرا در سطح شهرستان و استان خود روبه رو هستید ؟

گفتنی‌ها کم نیست... و امیدواریم روزی فرا رسد که فعالان و تولید کنندگان آثار نمایشی با کمترین دغدغه و چالش ممکن ، آثار خود را به اجرا بگذارند.

 جشنواره امسال را از لحاظ کمی و کیفی چگونه ارزیابی می‌کنید ؟

الحمدالله در این دوره از جشنواره ، دوستان خوبی سکان‌دار و برگزار کننده این فستیوال هستند که همگی مهربان، دلسوز و کاربلدند. امید که با موفقیت و خاطره‌انگیز پیش برود و به اتمام برسد.

جشنواره‌های استانی چگونه می توانند در رشد و توسعه تئاتر در استان نقش داشته باشند؟

ارتباط ، تجربه کردن و انتقال دانش هنری از ارکان اصلی در رشد و تعالی هنر در هر جامعه‌ای به حساب می‌آیند که این عوامل در هنر تئاتر استان نیز مستثنی نیستند.

کلام آخر؟

رقابت را دوست ندارم. رفاقت، فقط رفاقت...