گفت و گو با ذاکر و خادمیار افتخاری رضوی و بازیگر تئاتر
مهدی عبدالله نژاد: پنجره فولاد منبع دراماتیکترین ادبیات نمایشی جهان است
مهدی عبدالله نژاد ، بازیگر، ذاکر اهل بیت(ع) و خادمیار افتخاری رضوی از کرامات رضوی و پنجره فولاد امام رضا (ع) به عنوان منبع دراماتیکترین ادبیات نمایشی جهان یاد میکند.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در مازندران، مهدی عبدالله نژاد، خادمیار افتخاری رضوی و ذاکر اهلبیت (ع) و عضو گروه هنرهای نمایشی وازیک شهرستان محمودآباد است. او که چندین سال است پای پیاده از محمودآباد به مشهد الرضا (ع) سفر میکند تاکنون در نمایشهای « هلو ابراهیم » « سردار تا سردار » « هفتمین سفر » و «هشتمین سفر» بازی کرده و در جشنوارههای متعدد نیز حضورداشته است. او در بخش تئاتر خیابانی اشکواره حسینی (ع) موفق به کسب جایزه تقدیر بازیگری شد.
به مناسبت میلاد باسعادت حضرت علی ابن موسیالرضا (ع) ، گفتوگویی با مهدی عبدالله نژاد ذاکر و خادمیار افتخاری رَضوی که بهواسطه چهره و صدایش مسیرش به بازیگری نمایشهای مذهبی افتاده است ، انجام دادیم که در ادامه میخوانید:
مهدی عبدالله نژاد، ذاکر هیئت پنجتن آل عبای محمودآباد در خصوص علل حضورش در عرصه بازیگری گفت: « علاقهای که نسبت به این هنر و عرصه تئـاتر داشتم و این موضوع که همواره بهشدت دنبال وادیهایی هستم که انتها ندارد ، باعث شد به اولین پیشنهادم در خصوص بازیگری جواب مثبت دهم و این حضور ادامهدار هم شد.»
خادمیار افتخاری رضوی (ع) درباره تفاوتها و شباهتهایی که بین مداحی و هنر نمایش است، توضیح داد: «شباهت بین مداحی و هنرهای نمایشی اینجاست که هر دو نیاز به آمادگی جسمانی، صدای بالا و حنجره قوی دارند و قدرت تفکر و تفاوت آنها در این است که در بازیگری نیاز به ارائه نمایش داریم اما در مداحی نیاز به نمایش نیست و همهچیز در صوت اتفاق میفتد.»
عبدالله نژاد سفر پیاده به مشهد الرضا (ع) را سراسر خاطراتی شیرین دانست و افزود: « اولین سفر و آخرین روزی که در مشهد بودم، قرار بود از میدان فروسی به سمت گنبد طلایی امام رضا (ع) برویم. پاهایمان آبله زده بود و خیلی تشنه بودیم، ولی وقتیکه بارگاه را دیدیم، همهچیز از یادمان رفت و انگار که تازه از مادر متولدشده بودیم.»
بازیگر نمایش خیابانی رضوی «هشتمین سفر» در پاسخ به این درخواست که یک بیت شعر معروف در مدایحی که خوانده است و یک دیالوگ معروف در نمایشهایی که بازی کرده را بگوید؛ گفت:« بازی در نقش شهید ابراهیم هادی در نمایش «هلو ابراهیم» به نویسندگی و کارگردانی حامد مربوط صادق، از ماندگارترین و زیباترین لحظههای حضورم بهعنوان بازیگر در هنرهای نمایشی است و دیالوگی که در این نمایش بود را هیچگاه از یادم نمیرود و آن این است :ای کشته شیوخ مقدسنما حسین! و شعری که مدام زمزمه میکنم و خیلی هم دوستش دارم : چشم این عبد گناهکار به دستان رضاست، آن رئوفی که ز یک صید ضمانت کرده.
عضو گروه هنرهای نمایشی وازیک محمودآباد در خصوص قابلیتهای کاربردی کرامات رضوی (ع) در ادبیات نمایشی گفت: « شما بهعنوان بازیگر ۲۴ ساعت در مقابل پنجره فولاد امام رضا (ع) بنشینید و فقط به آدمهایی که در رفتوآمد و دخیل هستند، نگاه کنید، آنگاه متوجه میشوید که سالها مسیر پیدا کردن ایده برای خلق یک نمایشنامه را به اشتباه رفتید. بهعنوان مثال، مادری که فرزند نابینایش را چهل روز دخیل میبندد و در روز چهلم با دلی شکسته در حال برگشت است که به ناگهان الطاف امام رئوف ما شامل حال او میشود و فرزندش شفا پیدا میکند، مردمی که از دیدن این صحنه شگفتزده میشوند، برای تبرک لباسهایش را پاره میکنند، اشک میریزند، فریاد میزنند، این درام را در کدام صحنه میتوانی ببینی جز پنجره فولاد؟»
او ادامه داد: «به نظرم، پنجره فولاد ارباب ما، معدن دراماتیکترین ادبیات نمایشی جهان است و متأسفانه خیلی از نویسندگان ما از آن غافل هستند.»
مهدی عبدالله نژاد در پایان گفت: «در حال حاضر تنها آرزوی هنری من این است که امسال بتوانم در مسیر پیادهروی اربعین یک اجرای خیابانی داشته باشم و اینگونه به ساحت مقدس اهلبیت (ع) عرض ارادت داشته باشم.»