در گفتوگوی نوروزی با پیشکسوت تئاتر مازندران مطرح شد
تجربه پیشکسوتان و علم جوانان موجب خلق آثار ارزشمندتر می‌شود
اسفندیار بهاری با ابراز امیدواری از پربار بودن تولیدات نمایشی در سال ۱۴۰۲و رضایت از عملکرد انجمن هنرهای نمایشی مازندران، کمبودها و چالش‌های تئاتر در این استان را مطرح و پیشنهاد‌هایی در خصوص هر چه بهتر برگزار شدن جشنواره‌های تئاتر در استان مازندران ارائه کرد.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در مازندران، اسفندیار بهاری متولد ۱۳۳۶ قائمشهر و دارای مدرک کارشناسی حسابداری. از سال ۵۴ فعالیت هنری خود را با نمایش «خانه بارانی» نوشته فرامرز طالبی (کاری از گروه تئاتر پیشاهنگ) آغاز کرد و در حال حاضر سرپرست گروه تئاتر ثبت‌شده آبینه قائمشهر است و پیش از آن با گروه‌های منقار، طلوع و محراب در زمینه‌های مختلف بازیگری، کارگردانی و نویسندگی همکاری داشته‌است.کلاس‌های آموزش تئاتر را پیش از انقلاب نزد اساتید مرحوم علیرضا بهاری و مرحوم الیاس اکبری و بعد از انقلاب نزد استاد علی تاجرمشایی گذراند. چندین دوره عضو هیئت امنای انجمن نمایش و عضو شورای نظارت و ارزشیابی تئاتر قائمشهر و یک دوره هم عضو هیئت مدیره انجمن نمایش استان مازندران بوده‌است.
به مناسبت فرارسیدن سال نو، با استاد اسفندیار بهاری پیشکسوت تئاتر استان مازندران و شهرستان قائمشهر گفت‌وگویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید:
تئاتر ایران و مازندران را در سالی که گذشت چگونه ارزیابی می‌کنید؟
سال ۱۴۰۱ و سال قبل از آن به دلایل مختلف سال پرباری برای تئاتر نبود و امیدوارم در سال ۱۴۰۲ با مهیا شدن شرایط کار و فعالیت گروه‌های مختلف تئاتری در اقصی نقاط کشور به‌خصوص استان مازندران شاهد رشد و شکوفایی هنر نمایش و درخشش هنرمندان عزیز این عرصه باشیم.
اگر قرار باشد پیام روز جهانی تئاتر را در یک جمله بنویسید، در آن جمله چه پیامی برای جوانان و هنرجویان تئاتر خواهید داشت؟
در سلسه مراتب هنرها، تئاتر در جایگاه نخست اهمیت قرار دارد، لذا به جوانان عزیز پیشنهاد می‌کنم جهت موفقیت و پیشرفت در این رشته هنری در درجه اول حتماً عاشق تئاتر باشند تا در مسیر پر فراز و نشیب آن دلسرد و نامید نشوند.
اسفندیار بهاری به‌عنوان یک پیشکسوت تئاتر، جایگاه پیشکسوتان را در این هنر چگونه تعریف می‌کند؟
پیشکسوتان تئاتر با تجربیاتی که در طی سالیان طولانی و مستمر فعالیت خود کسب کرده‌اند می‌‌توانند یکی از عوامل مؤثر در به حرکت درآوردن چرخ‌های تئاتر و قرار دادن آن در مسیر صحیح خود باشند. به نظر من در کنار هم قرار گرفتن تجربه پیشکسوتان و علم جوانان هنرمند می‌تواند باعث خلق آثار درخشان‌تری در عرصه هنرهای نمایشی باشد. امیدوارم پیشکسوتان تئاتر استان، اساتید خاک صحنه خورده و موسفیدان هنر تئاتر در جایگاه واقعی خود در تئاتر استان قرار بگیرند.
با توجه به اینکه شما یک دوره عضو هیئت مدیره انجمن هنرهای نمایشی مازندران بوده‌اید، عملکرد این دوره از انجمن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
انجمن نمایش استان مازندران در سال ۱۴۰۱ با برگزاری جشنواره‌های مختلف توانایی خود را در مدیریت برپایی این‌گونه برنامه‌ها نشان داد. جا دارد خسته نباشید عرض کنم خدمت دبیران و همه اعضای ستاد جشنواره‌های مختلف استان. اما از انجمن نمایش استان انتظار داریم در جهت رفع مشکلات و کمبودهای موجود در عرصه هنرهای نمایشی شامل آموزش ، مسائل مالی و کمبود مکان جهت تمرین و اجرا گروه‌های تئاتری شهرستان‌ها با اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و مرکزی هنرهای نمایشی رایزنی نموده تا هنرمندان عزیز باانگیزه و دلگرمی بیشتری به فعالیت در این عرصه بپردازند. حمایت از نویسندگان بومی استان از دیگر وظایف انجمن نمایش است که در این راستا اقدام به چاپ تعدادی از متون نویسندگان استان نموده و انتظار می‌رود این روند ادامه پیدا کند. پیشنهاد می‌کنم در پایان هر جشنواره انجمن نمایش، جهت هر چه بهتر برگزاری آن در سال‌های آینده اقدام به برپایی نشست‌های تخصصی با حضور کارشناسان و هنرمندان استان نماید و به مسائلی مانند عدم راه‌یابی گروه‌های منتخب تئاتر استانی به جشنواره فجر و عدم اقبال عمومی از اجراها و همچنین فاصله گرفتن چهره‌های شاخص تئاتر استان ازاین‌گونه جشنواره‌ها ریشه‌یابی کرده و در جهت رفع آن‌ها اقدام نماید.
به‌عنوان کلام آخر چه آرزویی و چه دعایی برای خوانندگان ما و هنرمندان جوان تئاتر مازندران خواهیدکرد؟
آرزوی همیشگی من این است که با همبستگی همه هنرمندان و حمایت متولیان هنر شاهد هر چه پربارتر شدن تئاتر در استان باشیم.
