گفت و گو با کیوان سعیدی زند هنرمند بابلی
تئاتر این روزها با فراز و نشیب هایی همراه است
کیوان سعیدی زند گفت : تئاتر این روزها هم مثل همه ی ماه ها و سالهایی که من در این شهر به آن پرداخته ام با فراز و نشیب هایی همراه و پیوسته با همه تنگناهای موجود، در اندام ستبرش پایدار است. چون در جستجوی معنای حقیقی هنر نمایش، چگونه بودن و چگونه زیستن را تجربه می کند.
کیوان سعیدی زند هنرمند بابلی با خبرنگار ایران تئاتر در مازندران به گفت و گوی نشست در ادامه گفتن و گو او را با روابط عمومی انجمن هنرهای نمایشی مازندران در ادامه میخوانید:
خودتان را معرفی کنید ؟
کیوان سعیدی زند. متولد 22 تیر 1321. اهل بابل
چگونه با هنر نمایش آشنا شدید و از چه سالی اولین نمایشی که بازی کردید؟
در سال سوم دبیرستان شاهپور بابل (کلاس نهم- سال 1338) با فعالیت های نمایشی دبیرستان که سابقه دیرینه با کار نمایش داشت آشنا شدم. قابل ذکر است که سالن نمایش دبیرستان شاهپور در آن زمان تنها سالن مجهز و خوب نمایش در سطح استان مازندران بود. هر چند در سال 1320 در دبستان نجم بابل هم نمایش های بزرگی اجرا شده است. اما پیشینه ی فعالیتهای تئاتری در بابل با سالن نمایش دبیرستان شاهپور گره خورده است. بطور کلی از سال 1320 الی 1332 در شبهای جمعه ی هر هفته در سالن این دبیرستان، نمایشی به اجرا درآمده و تماشای آن برای همگان رایگان بوده است.
چه نمایش های به عنوان بازیگر و کارگردان حضور داشتید؟
نمایش "استودیو اردک فیلم" اولین نمایشی بود که در سال 1340 در آن به ایفای نقش پرداختم. از آن ببعد، در نمایشهای میهن، نوح بن منصور سامانی، شیشه های کوچک شراب، مستنطق، رزم اسفندیار، ماه و مه، من شیرین و وودی آلن به ایفای نقش پرداختم. شیشه های کوچک شراب. چاه. داش آکل. یارعلی. مستی ملک
حال و هوای این روزهای تئاتر ؟
تئاتر این روزها هم مثل همه ی ماه ها و سالهایی که من در این شهر به آن پرداخته ام با فراز و نشیب هایی همراه و پیوسته با همه تنگناهای موجود، در اندام ستبرش پایدار است. چون در جستجوی معنای حقیقی هنر نمایش، چگونه بودن و چگونه زیستن را تجربه می کند.
کلام آخر؟
از ماهور رشیدا انتظار دارم که رشیدانه با حاصل جمع آوری این اطلاعات روبرو شود. چون حال با قرار گرفتن در مرز 80 سالگی نمی خواهم که نام و کار حقیرم در گستره ی هنر نمایش، فقط مورد استفاده ی عددی در سیاهچاله های بایگانی نهاد یا سازمانی قرار گیرد و بعدها در سیاهه ی آماری مردگان هنر نمایش شهرمان، رقت افسوس بار نسل های آینده را برانگیخته سازد.پیشنهاد شما را برای پاسخ به پرسشها پذیرفتم زیرا به سختی اعتقاد دارم که آمار و اعداد حاصل از عملکردهای گذشته ی هر پدیده ای برای کنکاش و تحلیل علمی فعالیت های بی قید و شرط آینده ی تئاتر از سوی کارشناسان و اندیشمندان واقعی استان مازندران به کار خواهد آمد.