هنر تئاتر همیشه بی پناه بود

تقی اسفندیار بابلسری با خبرنگار ایران تئاتر در مازندران به گفت و گوی نشست در ادامه گفتن و گو او را با روابط عمومی انجمن هنرهای نمایشی مازندران در ادامه می‌خوانید: 

خودتان را معرفی کنید و بگویید چگونه با هنر نمایش آشنا شدید و از چه سالی اولین نمایشی که بازی کردید؟ 

تقی اسفندیار بابلسر متولد ۱۳۵۶ ، از طریق اجرای گروه های نمایشی در مدرسه با تئاتر آشنا شدم. اولین نمایشی که بازی کردم سال ۱۳۷۵ در نمایش ستون های آه بود دوران دانشجویی در مشهد . بعد ها در بابلسر نمایش های متفاوتی رو کارگردانی کردم و بازیگر بودم

چه نمایش های به عنوان بازیگر و کارگردان حضور داشتید؟

تخت خواب آقای آبراهام . خروس زری پیرهن پری. آهو پرنده ها . یل و اژدها . سرود صد هزار افیلیای عاشق . توکایی در قفس . شازده هملت . لالایی . قنبر و صندوق . شمشاد جوان

حال و هوای این روزهای تئاتر !؟

تئاتر همیشه بی پناه بود و این روزها جامعه رو هم شبیه خودش می بینه.

کلام آخر : 

حرف آخر ما همیشه حرف اول ما بود . تئاتر رو بذارین آزاد باشه . ما نیاز به تئاتر آزاد داریم تا جامعه بتونه تصویر خودش رو واضح تر ببینه