سید احمد رضوی هنرمند آملی :
تئاتر همیشه محروم بوده‌است
سید احمد رضوی گفت : هیچ کارگردانی نمیتواند آنچه که در توانش است را ارائه دهد۔ به نظرم مخصوصا در شهرستان کار تآتر دلی کار میشود نه حرفه ای
سیداحمد رضوی متولد ۱۳۴۱ آمل با خبرنگار ایران تئاتر در مازندران به گفت و گوی نشست در ادامه گفتن و گو او را با روابط عمومی انجمن هنرهای نمایشی مازندران در ادامه می‌خوانید:
چگونه با هنر نمایش آشنا شدید و از چه سالی اولین نمایشی که بازی کردید؟ و چه نمایش های به عنوان بازیگر حضور داشتید؟
فعالیت نمایش از سال ۱۳۵۳ درسطح مدرسه و درسال ۱۳۵۵ برای حضور در نمایش مکتب خانه کار استاد اسماعیل پرقوه اجرا سالن آموزش و پرورش آمل دعوت شدم ۔ که به مدت ده روز به روی صحنه بود بازیگری نمایشهای حجر ، سوپرایز ، مرگ دیگری ، فریاد ، ازفرنگ برگشته ، قتل مولایم علی(ع) ، طفلان مسلم ، فراریان درپاریس ، اسارت تا شهادت ، قلعه ، کربلای آمل ، سفرسرخ سلیمان ، عاشورایی دیگر ،سی سی یو ، ایستگاه صلواتی .
چه نمایش های را کارگردانی کردید؟
از فرنگ برگشته ، فراریان درپاریس ، قتل مولایم علی(ع) ، فریاد ، سی سی یو ، قلعه ، طفلان مسلم ، مرغ عشق ، عاشورایی دیگر در کربلای ما وهمچنین نویسندگی وکارگردانی ده ها نمایش طنز کوتاه .
از حال و هوای این روزهای تئاتر بگوید؟
تآتر همیشه درفقر بسرمیبرده که وضعیت فعلی هم بدتراز وضعیت قبل ۔در تولیدات هنری وقتی بودجه کار با کارشناسی درست برآورد نشود هیچ کارگردانی نمیتواند آنچه که در توانش است را ارائه دهد۔ به نظرم مخصوصا در شهرستان کار تآتر دلی کار میشود نه حرفه ای ۔ وقتی کاری حرفه ای و با بودجه مشخض بسته نشود نه کارگردان میتواند بگوید توانم درهمین حد است نه تماشاگر میتواند از اجرا رضایت کامل را داشته باشد ۔تآتر مظلوم بود و مظلوم خواهد ماند ۔
کلام آخر :
امیدوارم مسئولین روزی متوجه شوند اثر هنر بخصوص تآتر برجامعه چیست و چقدر میتواند بر فرهنگ جامعه تاثیر داشته باشد ۔
