به عمل کار براید به سخن دانی نیست

نعیم صالحی هنرمند تنکابنی متولد ۷ مرداد ۱۳۶۵ عرصه هنرهای نمایشی با خبرنگار ایران تئاتر در مازندران به گفت و گو نشست .

چگونه با هنر نمایش آشنا شدید و از چه سالی اولین نمایشی که بازی کردید؟ و چه نمایش های به عنوان بازیگر حضور داشتید؟

آشنایی و ورود به عالم تئاتر توسط  استاد محمد باقر عبیری پیشکسوت و مدرس دانشگاه از سال ۱۳۷۷ در کارهای مدرسه و حضور در جشنواره های دانش آموزی استانی و نمایش های درون شهری آغاز شد. از سال ۱۳۸۴ با حمایت استاد فقید حسین ناطقی که نقش بسزایی در کارنامه کاری بنده و تشویق برای تحصیل در رشته نمایش داشتند به  بازیگر شناخته شده در شهرستان تنکابن تبدیل شدم. در کل اساتیدی همچون: حسین ناطقی.فراز فلاح نژاد و استاد محمود رضا رحیمی در شکل گیری کارنامه هنری بنده نقش بسزایی داشتند. از سال ۱۳۸۶ وارد دانشگاه هنر تنکابن در رشته  نمایش گرایش بازیگری شدم در سال ۱۳۹۰ کارشناس بازیگری و از سال ۱۳۹۳ الی ۹۶ توانستم مدرک کارشناسی ارشد کارگردانی تئاتر را از دانشکده هنر و معماری تهران اخذ نمایم در دوره کارشناسی ارشد دکتر قطب الدین صادقی نقش بسزایی در فراگیری اصول کارگردانی ایفا کردند.

چه نمایش های را کارگردانی کردید؟

در مورد آثار اجرایی باید به این نکته اشاره کنم که از سال ۱۳۸۶ به بعد در دو زمینه ی بازیگری و کارگردانی بسیار فعال بودم و در کنار آن طراحی صحنه و بازیگردانی برخی آثار هم بر عهده دشتم. در پانزده سال گذشته بیش از دها حضور و مقام و رتبه به عنوان بازیگر .کاگردان .طراح صحنه در جشنواره های بین المللی دانشجویی،کشوری .منطقه ای .و استانی کسب کردم و اجراهای عمومی زیادی در تنکابن و دو اجرا عموم در تهران داشته ام. از سال ۱۳۹۰ تا کنون قریب به ۴۰۰ هنرجو در کلاسهای بازیگری و مدارس پرورش دادم.عضو هیئت نظارت بر نمایش شهرستان تنکابن. و عضو شورای راهبردی تئاتر تنکابن و داور چندین جشنواره نیز حضور داشتم.آثار شاخص به عنوان بازیگر : خانه پر ماجرا ، خشم و هیاهو ، مخزن ، زیر زمین ، دو دلقک و نصفی ، دور دنیا در هشتاد روز ، دعوت به همکاری ، تبرئه شده ، جزیره ، وضعیت پایانی ، تنت تازیانه ایست
آثار شاخص به عنوان کارگردان : مخزن ، دو دلقک و نصفی ، سوپخوری ، دور دنیا در هشتاد روز ، دعوت به همکاری ، مسلخ

از حال و هوای این روزهای تئاتر بگوید؟

سالی که گذشت بسیار سخت .تلخ و طاقت فرسا بود چه در زندگی و چه در کار هنری .تئاتر این روزها مخصوصا در شهرم تنکابن تعطیل است و یک سالی هست بجز سه هفته برای جشنواره استانی مجتمع فرهنگی و هنری تنکابن تعطیل است و میتوان گفت تئاتر این روزها مرده و با مرگ خود من و بسیاری از هنرمندان را به مسلخگاه کشاند و داشته های مادی و معنویمان را به تاراج برد و باید یکان یکانه ما بدانیم از مسئولین تا هنرمندان خصوصا موطن خودم شهرستان تنکابن که  به عمل کار براید به سخن دانی نیست

حرف آخر ؟

کسی که میپندارد که تمام میوه ها زمانی میرسند که توت فرنگی از انگور هیچ نمیداند.