گفت و گو با میلاد محمد نژاد هنرمند ساروی
به امید لحظه شنیدن صدای نفسِ تماشاگران بدون ماسک
میلاد محمدنژاد گفت : از حال و هوای این روز های تئاتر حرف نزدن راجع به این روزهای تلخ را ترجیح می دهم که این تصویر غمگینِ ذهنم را ثبت نکنم.
میلاد محمدنژاد هنرمند ساروی با خبرنگار ایران تئاتر در مازندران به گفت و گوی نشست در ادامه گفتن و گو او را با روابط عمومی انجمن هنرهای نمایشی مازندران در ادامه می‌خوانید:
خودتان را معرفی کنید ؟
میلاد محمد نژاد هستم متولد ۱۰ دی ۱۳۷۴ در ساری و فعالیتِ نمایشی خودم رو از سال ۸۵ شروع کردم
چگونه با هنر نمایش آشنا شدید و از چه سالی اولین نمایشی که بازی کردید؟
مادرم عکاس و فیلم ساز بود، این زمینه ی علاقه به این مقوله را در من ایجاد کرد و بعد از چند سال در دوران مدرسه به پیشنهاد یک هم کلاسی به تمرین نمایش کودک رفتم و فعالیتم شروع شد . اولین تئاتر ی که بازی کردم عروسی حسن کچل سال ۸۵ بود.
چه نمایش های به عنوان بازیگر و کارگردان حضور داشتید؟
عروسی حسن کچل، شهر آدم، شهر حیوان، گنجشکک اشی مشی کاروان خورشید، دستاران ماه تی تی، چه اتفاق غریبی غنیمت، آختن، منم باید برم پرسه های موازی، هراس پس از برخورد جسم سخت به سر بود
حال و هوای این روزهای تئاتر ؟
از حال و هوای این روز های تئاتر حرف نزدن راجع به این روزهای تلخ را ترجیح می دهم که این تصویر غمگینِ ذهنم را ثبت نکنم. به امید لحظه ای که دوباره صدای نفسِ تماشاگران رو بدون ماسک روی صحنه بشنویم
کلام آخر؟
معیشتِ تئاتری ها در این ایام در مخاطره ی جدی و قابل توجهی میگذره . ذاتِ شخصیتِ اکثر هنرمندان (منّت ناپذیر و محجوب) است درخواست و تقاضا آنها را معذب می کند. هر مسئولی ، اگر از دستش بر می آید ، به هر روشی که مقدور است ، لطفاً ، شخصیت این قشرِ لطمه خورده را حفظ کند.
