گفت و گو با هادی حسن زاده هنرمند تالشی
تئاتر شبیه شکست خورده ای در رینگ
تئاتر در واقع از یک برهه زمانی دقیقا شبیه شکست خورده ای در رینگ بود که منتظر ضربه آخر حریف قلدر خودش بود و کرونا ضربه آخر را متاسفانه زد و حالا تئاتری که قبل از اپیدیمی کرونا به دست خود اهالی هنر و مسئولین دولتی ارشاد و ... هیچ رمقی نداشت الان واقعا به کما رفته و بهانه کرونا را به دست مسئولین محترم داده که بخاطر کرونا وضع تئاتر این است ! در حالی که همه میدانیم تپش و تنفس تئاتر در ایران یا مازندران از خیلی قبلترها به شماره افتاده بود.
هادی حسن زاده هنرمند تالشی با خبرنگار ایران تئاتر در مازندران به گفت و گوی نشست در ادامه گفتن و گو او را با روابط عمومی انجمن هنرهای نمایشی مازندران در ادامه می‌خوانید:
خودتان را معرفی کنید ؟
هادی حسن زاده متولد ۱۳۶۶
چگونه با هنر نمایش آشنا شدید و از چه سالی اولین نمایشی که بازی کردید؟
با فعالیت در آموزشگاه آزاد هنرهای نمایشی اندیشه تالش با تئاتر آشنا شدم و از سال ۱۳۸۳ فعالیت حرفه ای نمایشی را شروع کردم.
چه نمایش های به عنوان بازیگر و کارگردان حضور داشتید؟
نمایش شهر مورچه ها اولین نمایشی بود که در آن بازی کردم و بعد از آن در نمایش های {نماز ، پنجره ای بر بادها ، بازی ، سُرخ سوزان ، جهنم برفی ، آه از دست ویکتور هوگو ، عوضی ، کارمند و چند نمایشی که اسمشون یادم نیست } بازی داشتم.نمایش های نماز ، پنجره ای بر بادها ، سرخ سوزان ، کارمند.
حال و هوای این روزهای تئاتر ؟
تئاتر در واقع از یک برهه زمانی دقیقا شبیه شکست خورده ای در رینگ بود که منتظر ضربه آخر حریف قلدر خودش بود و کرونا ضربه آخر را متاسفانه زد و حالا تئاتری که قبل از اپیدیمی کرونا به دست خود اهالی هنر و مسئولین دولتی ارشاد و ... هیچ رمقی نداشت الان واقعا به کما رفته و بهانه کرونا را به دست مسئولین محترم داده که بخاطر کرونا وضع تئاتر این است ! در حالی که همه میدانیم تپش و تنفس تئاتر در ایران یا مازندران از خیلی قبلترها به شماره افتاده بود.
کلام آخر؟
تنها همدلی و دوستی در تمام کارهای تیمی میتواند آن تیم را برنده کند و حالا دقیقا زمان همدلی است نه تک صدایی ، و باید به این موضوع توجه ویژه بشه که از لحاظ مالی (مخصوصا در این دوران) تئاتر هم مثل تمام صنوف متضرر شده و باید به اهالی تئاتر کمک های مالی برای گذران روزگار و روزمرگی کرد.
