گفت و گو با سید حسین شیدایی فر هنرمند ساروی
تئاتر رو به اغماء است
سید حسین شیدایی فر گفت : اینکه ظاهراً فراموش کردیم که باید برای فرهنگ کشورمان هزینه کنیم منظورم از هزینه خرج های هنری نیست منظورم حمایت هنرمندانه برای فرهنگ سازی است
سید حسین شیدایی فر هنرمند ساروی با خبرنگار ایران تئاتر در مازندران به گفت و گوی نشست در ادامه گفتن و گو او را با روابط عمومی انجمن هنرهای نمایشی مازندران در ادامه می‌خوانید:
خودتان را معرفی کنید ؟
سید حسین شیدایی فر هستم متولد 1348 ساری
چگونه با هنر نمایش آشنا شدید و از چه سالی اولین نمایشی که بازی کردید؟
اولین نمایشی که بازی کردم شاید برگردد به دوره راهنمایی همان نمایش های مدرسه ای ولی از سال 68 بصورت جدی وارد عرصه تئاتر شدم با نمایش شاه در بارگاه به کارگردانی استاد گرانقدرم جناب آقای ضمیر پور
چه نمایش های به عنوان بازیگر و کارگردان حضور داشتید؟
بازی در نمایش های : شاه دربارگاه ، آفتاب در لب بام ، اسفنکس ، تی وسه بمیرم ، قتل مولایم علی ، عاطل باطل ، آرش ، یک پنجره برای دیدن ، آل ، پینیو کیو ، بازیگر اول مرد ، بازگشت ، وانیا ، بازی صور تک ، نقاب فرشته ، شاخ ، مرهم عزیز
کارگردانی : آفتابی بر لب بام ، پهلوان ، ته وسه بمیرم ، قتل مولایم علی، آرش ، بازی صور تک ، نقاب فرشته ، شاخ ، شیطان در تابستان
حال و هوای این روزهای تئاتر ؟
در کل حال وهوای تئاتر که خوب نبود متاسفانه این ویروس آمد و وضع را به حالت اغماء درآورد از طرفی دوستانی که در آمد اصلی شان از این راه بود متاسفانه مجبور شدند کارشان را رها کنند وچون حمایت ها هم خیلی خیلی کم بود میشود گفت فعلاٌ تئاتری وجود ندارد .
کلام آخر؟
آخر اینکه ظاهراً فراموش کردیم که باید برای فرهنگ کشورمان هزینه کنیم منظورم از هزینه خرج های هنری نیست منظورم حمایت هنرمندانه برای فرهنگ سازی است و آیا واقعاً نمی دانیم هنر نمایشی اگر به درستی آموزش داده بشود وبه درستی به کار گرفته بشود چه معجزهای می کند. من به هیچ کس خورده نمی گیرم به نظرم این در توان افراد ی است که در راس کار هستند ولی هنر "آدمهای بزرگتری "را می طلبد ، راستش را بخواهید آنقدر از شرایط ناراضی وناراحتم که فکر میکنم همین قدر سوال هم حال مارا بدتر می کند .
