گفت و گو با مجید شعاعی به بهانه اجرا نمایش «ترس و لرز»
لالایی مرحمی برای زنان سوخته
نمایش «ترس و لرز» با موضوع خشونت علیه زنان به نویسندگی مریم زرینی و کارگردانی کارگردان: مجید شعاعی تازه ترین اثر آموزشگاه هنرهای نمایشی ماسک ۲۶ مهرماه به روی صحنه رفت . ترس و لرز روایت هولناک از اتفاقیست که در تاریکی رقم می‌خورد .
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر از مازندران ، محمد شعاعی طراح و کارگردان نمایش «ترس و لرز» به بهانه اجرای نمایش با خبرنگار ایران تئاتر به گفت و گو نشست که در ادامه می‌خوانید
کمی درباره این نمایش و هدف از تولید را توضیح دهید ؟
نمایش ترس و لرز راجب ترس و استرس و اضطراب در جامعه ماست خصوصا برای خانم‌ها که نمونه بارز خشونت علیه خانم‌ها وجود دارد در این نمایش ما سعی کردیم راجب این مسئله صحبت کنیم و به این مورد بپردازیم. در ترس و لرز سعی کردیم گوشه ایی از خشونت و تمامی ظلم‌ها که بر زنان این سرزمین وارد می‌شود رو بپردازیم تا تلنگری باشه برای جامعه تا بیشتر به این قشر توجه کنند
این مسئله که تلاش کردید در نمایشتان حرف‌هایی برای عرضه به مخاطب داشته باشید ارزشمند است، چرا این دغدغه را داشتید ؟
ببینید امروزه در جامعه ما در خشونت هایی زیادی بر زنان این سرزمین متحمل می‌شود. خشونت هایی که گاها جسمانی و گاها کلامی می‌شود. ما تموم سعی خودمون رو کردیم که به این موضوع بپردازیم و سفیر این باشیم که این اتفاق رو تا جایی که می‌توانیم کمرنگش کنیم و مردم رو آگاه سازیم که چه اتفاق هایی می‌تواند بیافته و نداریم چنین چیزی رقم بخوره.
وضعیت استقبال مخاطب از نمایش «ترس و لرز» به چه نحوی است؟
احساس ما این بوده که با توجه به شرایط کرونایی و تعطیلی زیاد نتوانیم مخاطب داشته باشیم یا فضا به گونه ایی نباشه زیاد مورد استقبال قرار بگیره اما با شروع دوره اجرا اینطور که تصور می‌کردیم نبودو خدارو شکر خیلی با استقبال پرشور مخاطبین قرار گرفته نمی‌گویم خوب و عالی بوده اما و بد هم نبوده.
در نمایش «ترس و لرز» به فضایی ملتهب و استرس به نسبت نام نمایش روی آوردید علت چیست ؟
زمانی که نمایش نامه را خواندم با روحیه من خیلی جور بوده و دوست داشتم. اصولا کار در این ژانر و فضا رو دوست دارم و با توجه به اسم نمایش نامه و نوع داستان و فضایی ایجاد شده در این نمایش نامه تمام سعی خودمون رو کردیم که این این فضا رو به مخاطب القا کنیم با کمک با شناسه‌های دیگه از قبیل طراحی لباس نور صدا موسیقی همه القا کننده این فضا که به نسبت اسم باشیم
در حوزه موسیقی و نوع انتخاب موسیقی و المان‌های نوری توضیح دهید؟
دلیل انتخاب این نوع موسیقی این بوده بتوانیم فضا رو کمی پر از استرس و ترس جلوه بدهیم تا بتوانیم به باور مخاطب نزدیک باشیم. به نسبت اسم نمایش نامه از نور کم و تاریکی که یکی از بخش‌های مهم و بزرگ این نمایش است برسیم که سرچشمه ترس و استرس می‌شود المان‌های رنگی و نور قرمزی که بیشتر در صحنه به کار رفته این نشانه رو القا می‌کند که ترس وجود دارد.
اگر حرف نگفته‌ای هست بفرمایید؟
امیدوارم این تئاتر شروعی باشه برای اجراهای متنوع و زیاد،جشنواره‌های خوب و فعال بودن تئاتر در این استان و همه دست به دست هم بدیم تا با حمایت از هم دیگه این چرخه که ایستاده بوده دوباره به حرکت در بیاد.
