در این برهه تلخ زندگی هیچ چشم اندازی را نمی شود واقعی پنداشت

محمد رشیدا ( ماهور ) هنرمند بابلی با خبرنگار ایران تئاتر در مازندران به گفت و گوی نشست در ادامه گفتن و گو او را با روابط عمومی انجمن هنرهای نمایشی مازندران در ادامه می‌خوانید: 

خودتان را معرفی کنید  ؟ چگونه با هنر نمایش آشنا شدید و از چه سالی اولین نمایشی که بازی کردید؟ 

محمد رشیدا ، فارغ التحصیل رشته نمایش از دانشگاه هنرومعماری تهران ، بنده از کودکی بهمراه خانواد زیاد سینما میرفتم و از سال ۱۳۵۰ تلویزیون در منزل داشتیم که به همین دلیل تمام هنرمندان سینما و تیاتر و موسیقی را از قبل انقلاب میشناختم و این مواجه ئ  هر روز من با آنها در جعبه جادویی از خردسالی حافظه هنری در من بوجود آورد که بعدها در نو جوانی همه محفوظاتم مولد انتخابم شد .

چه نمایش های به عنوان بازیگر و کارگردان حضور داشتید؟

بنده از سال ۱۳۶۳ در نمایش غریبه ها،به کارگردانی استاد جمشید ولی الهی،،که اجرای برای عموم بود حضور داشتم... و پس از آن بازیگری در نمایش های.. شاهکار باربارا خانم. جنجال در جنگل، بد نیست یادی از کارگردان این نمایش کنم. جناب آقای دکتر  حسن دولت آبادی، انموقع ایشان سمت ریاست هنری استان را داشتند..و افتخار دادند با هنرمندان بابل کاری بر صحنه ببرند.و در سالن نمایش هلال احمر بابل اجراشد.. کار کودک پاشوپاشو وقت خواب نیست. علیمردان خان  سال ۱۳۷۶ شش و بش... محراب عشق..پشت پنجره مات..عشق بازان مسافران باد..در دونقش... که جایزه بازیگری جشنواره استانی را  برام به ارمغان آور،سال۸۱. شش جوجه کلاغ و یک روباه.. تجربه های اخیر.قصه مرگ ماهان. ۱۳۹۱ قرنطینه( مرگ در روز ۱ دسامبر) نام کوچک هوملت،، و بازیگری منتخب استان در جشنواره سال ۹۲. برگشتی در کار نیست..در تهران خانه هنرمندان.. آنچه کارگردانی کردم. علیمردان خان ،،سال ۷۶ میخواستم اسب باشم، ،سال۹۳ مردمقابل .. سال ۹۵ تهران،، و امیدوارم ابن کار جدید هم پس از کرونا آماده اجرا بشود..

حال و هوای این روزهای تئاتر ؟

تئاتر نبض ندارد... تا زمانیکه کنشی خلاقانه صورت نمیگیرد شکلی از او( تئاتر) نداریم.. رسانه تئاتر در فراگرد ارتباط با مخاطب  کارکردی حقیقی دارد، تا زمانیکه انسانها حضور ندارند ،چیزی بعنوان نمایش مطرح نیست و نخواهد داشت، به عبارتی اینگونه عدم حضور و خاموشی تدریجی انسانها_به همه چیز لطمه وارد کرده. تقریبا همه چیز، مخصوصا تئاتر نبض ندارد...

کلام آخر؟
در این برهه تلخ زندگی هیچ چشم اندازی را نمی شود واقعی پنداشت، گویی همه چیز میخواهد بما بفهماند  هستید اما نیستید،مصداق زندگی در حباب است. امیدوارم کارکرد  عناصر اصلی زمین به  روال عادی برگردد... و خوشحالم که در این شرایط سخت هنرمندانی چراغ هنر تئاتر را روشن نگهداشته و امیدی را در همه ما ایجاد میکنند.. از شما سپاسگزارم تحمل زحمت کردید، و سپاس از زحمات آقای یاسر محمودی  رییس انجمن نمایش استان مازندران و همچنین دیگر اعضای محترم هیت رئیسه استان..